Evrenin Naif Ezgileri
Kimse yok mu
Diye sordu
Boş duvarlara bakan
Yalnız bir adam
&&&
Yeni açan bir papatya
Cevap verdi
Umursamaz insanlara inat
Ben varım diye
&&&
Yüzü çiçek açtı birden
Bulutlara gülümsedi
Tüm benliğiyle
Işık saçarak
&&&
Yalnızlığın kara hüznünde
Bir dost bulan adam
Haykırdı çoşkulu bir şekilde
Evrenin Naif Ezgileri
Diye.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder